ACM locatie

Ooit was het complex van de Aankoopcentrale Groningen een levend gebouw. Een gebouw waarin honderden mensen werkten, vrachtwagens reden er aan en af, treinen rangeerden er en schepen voerden er lading af en aan. En toen werd het een ruïne. Dan is het de vraag: wat doen wij met dat verleden?  Waarom heeft het Agrifirm concern de activiteiten van het bedrijf aan het Reitdiep zo plotseling stopgezet, wat waren de overwegingen van woningbouwcorporatie Lefier om het complex van Agrifirm over te nemen, wat voor plannen had Lefier met het complex en wat is daar tussen gekomen?

Opruimen, zullen veel mensen zeggen. Het verleden bestaat niet meer. Er bestaat alleen nog puin. Weg ermee.

Maar anderen weten: wij kunnen ons verleden ervaren. Hier. Nu. In het heden. En waarom zullen we onszelf die ervaring afnemen?

Maar de stad en de projectontwikkelaars lieten het afweten.

Welke Groninger kent deze plek aan het Reitdiep niet, daar waar het spoor de Friesestraatweg kruist? Eens  stond hier een trots bedrijf, de Aankoop Centrale Groningen. In 2007 stopte Agrifirm de activiteiten van het bedrijf aan het Reitdiep. Woningbouwbedrijf Lefier nam het gebouwencomplex over en liet het vervolgens  tot een trieste ruïne verworden.

Het Martini Film Collectief voelde zich geroepen een filmisch tribuut te brengen aan dit unieke stukje Gronings welvaren en ondergang. Het heeft – toen het nog kon –  een aantal korte filmpjes gemaakt over de hoop en de teloorgang van het complex. Deze filmpjes gaan later deel uit maken een documentaire over het hele gebied.

 

 

Het is eigenlijk wel een beetje zonde

‘Beste Krijn, we hebben een brief van jou gekregen. En geen gewone brief. Eigenlijk vinden we het wel de mooiste brief van de afgelopen jaren. Deze woorden schreef de toenmalig burgemeester van Groningen, Peter Rehwinkel , aan Krijn Tolboom. Krijn en zijn vriend Milan hadden een plan bedacht voor de herbouw van de ruïne aan het Reitdiep, de oude ACM-vestiging. Krijn en Milan vonden dat er maar eens werk gemaakt moest worden van het herstel van de locatie en om de daad bij het woord te voegen, hadden ze met zijn tweeën daar een tekening en zelfs een maquette voor gemaakt. Burgemeester Rehwinkel doet alsof hij vol bewondering is. In pluralis majestatis schrijft hij: ‘We hebben je tekening goed bekeken en het plan goed gelezen. (..) Sommige ideeën vinden we heel; goed, maar die kunnen niet worden uitgevoerd. (…)Maar andere ideeën kunnen misschien wel. Daar willen we graag verder over nadenken.’
‘Zonde’ vinden Krijn en Milan dat. ‘Zo verniel je een gebouw gewoon’.

Wij zijn er klaar voor

Het verleden bestaat niet meer. Er bestaat alleen nog puin. Weg ermee. Maar anderen weten: wij kunnen ons verleden ervaren. Hier. Nu. In het heden. En waarom zullen we onszelf die ervaring afnemen?
Rob Hendriks weet hoe dat moet. Oude gebouwen hergebruiken en integreren in nieuwe architectuur. Hij heeft er zijn levenswerk van gemaakt. Ook het complex van de Aankoopcentrale kan zo bewaard worden. Samen met zijn partners van architectenbureau DAAD heeft Rob het complex van binnen en van buiten, van onder en van boven, beproefd, getest en geanalyseerd. Vernietigen die ruïne? Nooit doen. De ruïne is een gebouw met grote mogelijkheden. Het gebouw staat klaar om opnieuw gebruikt te worden. En ook architectenbureau DAAD is er klaar voor.

Niet goed voor de stad

Remmelt Groenwold kan het nog altijd maar nauwelijks aanzien. Het verval van de fabriek waar hij zo’n dertig jaar lang gewerkt heeft. Lopend over het terrein van wat nu een ruïne is, komen de herinneringen terug aan de jaren, dat daar veevoer voor alle noordelijke provincies geproduceerd werd. De innovaties die het bedrijf doorvoerde, de aanvoer van de grondstoffen per schip en trein, dat in het begin fysiek zwaar was, de successen, de tegenslagen. De ACG was een goed bedrijf om voor te werken, vindt Remmelt nog altijd, Aangenaam, Correct en Gezellig. Hij vindt dat het complex nu snel tegen de grond moet. En dat er snel iets nieuws moet komen.

Einde van een markant gebouw

Sloop van een uniek gebouw en het verlies van industrieel erfgoed….de heftige beelden van de sloop volgen…..